Η ανάπαυση στο κρεβάτι μετά από την εμβρυομεταφορά φαίνεται να συνδέεται με μειωμένα ποσοστά κύησης – νέα μελέτη
Η ανάπαυση στο κρεβάτι μετά από την εμβρυομεταφορά κατά τη διάρκεια ενός κύκλου εξωσωματικής γονιμοποίησης έχει συνδεθεί με μειωμένα ποσοστά κύησης για αυτό και οι γυναίκες που υποβάλλονται σε αυτή τη μέθοδο δεν πρέπει να λαμβάνουν συστάσεις να το κάνουν.
Νέα μελέτη που μόλις δημοσιεύτηκε στο Human Reproduction Update
Σε μια μετα-ανάλυση 188 τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών, με περισσότερους από 59.000 συμμετέχοντες, βρετανοί επιστήμονες ανέλυσαν την ασφάλεια και την επιστημονική εγκυρότητα των κλινικών παρεμβάσεων που στοχεύουν στη βελτίωση των ποσοστών επιτυχίας της εμβρυομεταφοράς, με απώτερο σκοπό την αύξηση του ποσοστού κυήσεων στα πλαίσια εξωσωματικής γονιμοποίησης IVF.
Η εξωσωματική γονιμοποίηση περιλαμβάνει 3 διακριτά στάδια, με το κάθε ένα από αυτά να έχει τη δική του αξία: 1) διέγερση των ωοθηκών για τη λήψη πολλών ωαρίων 2) γονιμοποίηση των ωαρίων και καλλιέργεια των εμβρύων που δημιουργήθηκαν και 3) μεταφορά ενός ή περισσότερων εμβρύων πίσω στη μήτρα της μέλλουσας μητέρας.
Η διαδικασία της εμβρυομεταφοράς είναι ιδιαίτερα “ευαίσθητη” καθώς πρέπει να υπάρχουν οι βέλτιστες συνθήκες για να μεγιστοποιηθούν οι πιθανότητες εμφύτευσης του εμβρύου στη μήτρα και της κλινικής εγκυμοσύνης.
Σε έξι από αυτές τις δοκιμές, η ανάπαυση στο κρεβάτι, που ορίζεται ως “ξεκούραση για περισσότερα από 20 λεπτά μετά την εμβρυομεταφορά”, φαίνεται να έχει αρνητική επίδραση στα ποσοστά κλινικά επιβεβαιωμένων κυήσεων, οδηγώντας σε μείωση κατά 15 τοις εκατό.
Αυτά τα δεδομένα υποστηρίζουν τις οδηγίες που έχουν εκδοθεί και από την Αμερικανική Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής ASRM , οι οποίες αποθαρρύνουν αυτή την πρακτική.
Σύμφωνα με τον επικεφαλή της μελέτης Δρ Bassel Al Wattar από το UCL Institute for Women’s Health και UCLH Reproductive Medicine Unit:
«Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη επισκόπηση όλων των παρεμβάσεων που προσφέρονται στα ζευγάρια που υποβάλλονται σε εξωσωματική γονιμοποίηση για να μας βοηθήσει να αποφασίσουμε ποια είναι η καλύτερη πρακτική κατά την πραγματοποίηση της εμβρυομεταφοράς».
Στα πλαίσια ενός κύκλου εξωσωματικής γονιμοποίησης, το γονιμοποιημένο ωάριο μεταφέρεται στη μήτρα, με πολλά «πρόσθετα» που προσφέρονται για να βοηθήσουν την ενδομήτρια δεκτικότητα ή να ενθαρρύνουν την εμφύτευση, συχνά εμπειρικά, παρά την έλλειψη επιστημονικής τεκμηρίωσης
Εκτός από την ανάπαυση στο κρεβάτι, η μελέτη αξιολόγησε επίσης την αποτελεσματικότητα 37 άλλων κλινικών παρεμβάσεων, συμπεριλαμβανομένης της χορήγησης φαρμάκων, του βελονισμού αλλά και των τεχνικών ενσυνειδητότητας (mindfullness), με τα περισσότερα από αυτά να μην φαίνεται να έχουν κάποιο όφελος.
Η χορήγηση ατοσιμπάνης, ενός φαρμάκου που προάγει τη χαλάρωση της μήτρας, φαίνεται πως αύξησε την πιθανότητα επιτυχούς εγκυμοσύνης κατά 49 τοις εκατό, παρόμοια με τη χρήση υπερηχογραφικής καθοδήγησης για εμβρυομεταφορά ή με ενδομήτρια έγχυση της ορμόνης hCG, που οδήγησαν σε βελτίωση στα ποσοστά επιτυχούς εμφύτευσης κατά 27 τοις εκατό και 23 τοις εκατό αντίστοιχα.
Ωστόσο, ένας βασικός περιορισμός της μελέτης που είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί αποτελεί το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα ευρήματα βασίζονται σε ακαδημαϊκά δεδομένα, τα οποία συχνά οδηγούν σε ένα φαινόμενο μεροληψίας σχετικά με τη δημοσίευση τους, διογκώνοντας ενδεχομένως τη σημασία ορισμένων παρεμβάσεων.
Αναγνωρίζοντας τα παραπάνω, ο Δρ Al Wattar δήλωσε: «Όσο τα αποδεικτικά στοιχεία παραμένουν ανακριβή για τις πρόσθετες παρεμβάσεις στα πλαίσια εξωσωματικής γονιμοποίησης, αυτές δεν θα πρέπει να προσφέρονται τακτικά σε όλα τα ζευγάρια που υποβάλλονται σε εξωσωματική γονιμοποίηση, εν αναμονή περαιτέρω έρευνας για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειάς τους».
Επιπλέον, οι συγγραφείς αποθαρρύνουν την κλινική ενσωμάτωση νέων και πειραματικών τεχνικών, όπως ο τεχνητός τραυματισμός του ενδομητρίου (Endometrial Scratching), πριν ολοκληρωθούν καλά σχεδιασμένες τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές.
Το κύριο συμπέρασμα της μελέτης ήταν το εξής:
Η χρήση υπερηχογραφικής καθοδήγησης, οι μαλακοί καθετήρες και η χρήση υαλουρονικού οξέως HA κατά τη στιγμή της εμβρυομεταφοράς ET φαίνεται να αυξάνει τα ποσοστά εγκυμοσύνης. Η χρήση ατοσιμπάνης, G-CSF και hCG έδειξε μια τάση προς αυξημένα ποσοστά κλινικά επιβεβαιωμένων κυήσεων, αλλά απαιτούνται μεγαλύτερες δοκιμές πριν από την υιοθέτηση αυτών των παρεμβάσεων στην κλινική πρακτική. Η ανάπαυση στο κρεβάτι μετά την εμβρυομεταφορά ET συσχετίστηκε με μείωση στα ποσοστά κύησης και δεν πρέπει να συνιστάται.
Διαβάστε περισσότερα:
Κακή ποιότητα ωαρίων: τι πραγματικά σημαίνει;
Μεταφορά ενός μόνο εμβρύου στη διάρκεια της εξωσωματικής