Σεξουαλικότητα του υπογόνιμου ζευγαριού
Στα πλαίσια του Fertility iD Coaching, και μίας σχετικής ομιλίας μου σύντομα στο εξωτερικό, ανέτρεξα σε βάθος στην επιστημονική βιβλιογραφία που αφορά τη σεξουαλικότητα του υπογόνιμου ζευγαριού. Θα ήθελα λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας την «ουσία» μίας εξαιρετικής μελέτης που αφορά το συγκεκριμένο θέμα. Οι ερευνητές λοιπόν αναφέρουν τα εξής:
» Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 8-12% των ζευγαριών αντιμετωπίζει δυσκολία στο να συλλάβουν ένα παιδί. Αν και η τεχνολογία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής παρέχει τη δυνατότητα επίτευξης εγκυμοσύνης σε πολύ μεγάλο ποσοστό, σχεδόν το 40% των ανθρώπων που υποβάλλονται σε Εξωσωματική Γονιμοποίηση εξακολουθεί να μην μπορεί να συλλάβει.*
Η Υπογονιμότητα αποτελεί ασθένεια που, σύμφωνα με όλα τα επιστημονικά δεδομένα δημιουργεί τρομερό άγχος και συναισθηματική ανισορροπία τόσο σε ατομικό επίπεδο στα άτομα που πάσχουν όσο και τα ζευγάρια, γεγονός που οδηγεί σε χαμηλότερη ποιότητα ζωής και συζυγικές συγκρούσεις.**
Αν και έχουν δημοσιευθεί αναρίθμητες μελέτες για τη διάγνωση και τις θεραπείες της υπογονιμότητας και στη βιβλιογραφία έχει αποδειχθεί πως τα σεξουαλικά προβλήματα αποτελούν ζωτικής σημασίας παράγοντες για την τεκνοποίηση, λίγα είναι γνωστά σχετικά με τις ψυχοσυναισθηματικές πτυχές της υπογονιμότητας, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις εκείνες που τα ζευγάρια προσπαθούν χωρίς επιτυχία για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ακόμα πιο περιορισμένη είναι η γνώση για τη σεξουαλικότητα του υπογόνιμου ζευγαριού μετά την αρχική διάγνωση της υπογονιμότητας και κατά τη διάρκεια της θεραπείας, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις εκείνες που τα ζευγάρια προσπαθούν χωρίς επιτυχία για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Αντιμετωπίζοντας ένα “άτεκνο” καθεστώς και παράλληλα αντιμετωπίζοντας μία ιατρική περίθαλψη χωρίς σίγουρο αποτέλεσμα, το υπογόνιμο ζευγάρι είναι πιθανόν να υποφέρει από διάφορα ψυχολογικά προβλήματα. Επιπλέον, η ίδια η διάγνωση της υπογονιμότητας και λοιποί παράγοντες όπως η ανεπιτυχής θεραπεία, η συνεχιζόμενη ατεκνία και η απουσία του ρόλου του ατόμου ως γονέα μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στον ίδιο το γάμο. Η σεξουαλικότητα του υπογόνιμου ζευγαριού φαίνεται λοιπόν πως βάλλεται από παντού.
Είναι λοιπόν επιτακτική η ανάγκη το υπογόνιμο ζευγάρι να εξεταστεί προσεχτικά και να αντιμετωπισθεί ως μέρος μιας ολιστικής προσέγγισης***, που εκτός από τα προφανή ερευνά, κατανοεί και αντιμετωπίζει, εκτός από την υπογονιμότητα καθαυτή και τα διαφορετικά ψυχοκοινωνικά και σεξουαλικά ζητήματα που μπορεί να προκύπτουν.»
Προσωπικά, για μένα αυτή πρέπει να είναι η μόνη προσέγγιση.
Όπως πάντα παραμένω στη διάθεση σας, και πραγματικά θα ήθελα να γνωρίζω τις απόψεις σας πάνω στο θέμα αυτό,
Υποσημειώσεις
- *Ακόμα και σήμερα που έχουμε ακόμα πιο καινοτόμα θεραπευτικά μέσα, δεν μπορούμε να εγγυηθούμε επιτυχία 100%. Τα ποσοστά παραμένουν συγκεκριμένα ανάλογα με την ηλικία και πραγματική επιτυχία θεωρείται μόνο το Live Birth Rate
- ** Αυτό το βλέπω ξεκάθερα στη διάρκεια των συνεδριών coaching, και μάλιστα αρκετές φορές συμβαίνει η coachee να θέλει πρώτα να βρει τρόπο να αντιμετωπίσει τις συζυγικές συγκρούσεις και μετά το πρόβλημα της υπογονιμότητας.
- *** Όταν αναφέρομαι σε ολιστική προσέγγιση δεν εννοώ σε καμία περίπτωση εναλλακτικές θεραπείες.